IMM8HJ
1986/1987
A.F.C, is geen club van kapsones, maar een club van een bepaald niveau, hetgeen
helaas in de huidige voetbalwereld als iets uitstervends mag worden beschouwd.
Het is toch geen schande, dat wij gehecht zijn aan onze clubavond op maandagavond
en ons jaardiner op 18 januari, waarbij geen vrouwendaanwezig mogen zijn. Of is
het iets beschamends, dat wij op 1 januari een nieuwjaarsreceptie hebben met als
hoogtepunt een opvoering van Thomasvaer en Pieternel, hetgeen inmiddels is
verwerkt in een eigentijds cabaret?.
Er zijn binnen de vereniging wellicht ook zaken, die voor verbetering vatbaar zijn, maar
in zijn totaliteit heeft A.F.C, door de jaren heen zijn eigen gezicht gehouden. Dat op zich
is in de huidge maatschappij al een hele opgave, maar deze vastberadenheid krijgt nog
meer uitstraling, als men zich realiseert, dat ook sportief wordt gepresteerd.
Het eerste elftal heeft zeer lang uitzicht gehad op het kampionschap van de
Hoofdklasse A, terwijl het tweede tot en met het vijfde elftal hun posities in de hoge
reserveklassen vrij eenvoudig konden consolideren. Wat is dan de 'formule" van
A.F.C, zult u zich wellicht afvragen?
Eerlijk gezegd weet ik dat niet, ik kan er slechts maar naar raden. In de eenheidsworst
van fusieclubs en jonge verenigingen heeft A.F.C, kans gezien in de loop der jaren
zichzelf te blijven. Het rode shirt met de zwarte V is nooit veranderd en dat is een zegen
voor de club, want dat visitekaartje is van onschatbare waarde. A.F.C, heeft aan dat
shirt een grote herkenbaarheid te danken en behoort tot de bekendste verenigingen
van het land. Dat komt niet in het minst door de omstandigheid, dat een groot aantal
leden belangrijke posities in de maatschappij bekleedt. Zowel in het zakenleven, bij de
media of in de categorie der gestudeerden komen vaak namen naar voren van leden,
die zich op één of andere manier verdienstelijk hebben gemaakt. A.F.C, is een
verzameling van mensen van allerlei pluimages, maar op een curieuze wijze is
iedereen in de club gelijk: A.F.C.ers onder elkaar!
Zoals te lezen valt in de andere artikelen in deze presentatiegids staat A.F.C, aan de
vooravond van een vernieuwing. Geen vernieuwing, die al het oude, traditionele in
één klap van tafel veegt, maar wel een vernieuwing, die absoluut noodzakelijk is om
mee te blijven draaien in de top. Want dat is nog steeds het streven binnen de
vereniging! Lol maken is leuken noodzakelijk in de vrije tijd, maar dan wel op niveau.
Zowel qua gedrag als sportief-technisch!
Een aantal jaren geleden bleek dat weer eens overduidelijk. A.F.C, moest in een
nacompetitie trachten het hoofdklasseschap te behouden, de uitwedstrijd tegen
E.D.O. leek echter een aantal minuten voor het einde geen uitzicht meer te bieden op
die status, totdat Hennie Kottmann de verlossende treffer scoorde en Zuid-
amerikaanse taferelen achter het doel de E.D.O. goalie ontstonden.
Huilende, dansende, zingende en schreeuwende supporters omarmden elkaar, alsof
zojuist het kampioenschap was behaald.
Het afgelopen seizoen was die titel binnen handbereik, maar de beleving in de
vereniging was matig. Weinig publiek en weinig sfeer op de tribunes, waar uit mag
worden afgeleid, dat volgens de grootste gemene deler in de vereniging het spelen in
de Hoofdklasse belangrijker is dan kampioen worden.
Op zich niet zo verwonderlijk, maar aan de andere kant is er ook een stroming, die dat
doel graag een keer bereikt ziet worden, want hoelang is het al niet geleden, dat A.F.C.
kampioen werd?
Met het oog op de toekomst zal A.F.C, zich, nog sterker dan voorheen, gaan richten op
de jeugd, waarbij de steun van A.F.C, vriendelijke bedrijven onontbeerlijk is.
Regeren is vooruitzien en dat geldt al ruim 91 jaar voor A.F.C.
Over een jaar of 9 horen wij dan ook, de inmiddels van grijze slapen voorziene, Mart
Smeets op de televisie verkondigen, dat het 100-jarige A.F.C, recipieert op het
vernieuwde Goed Genoeg, dat dan nog steeds het onderkomen is van die vermaarde
vereniging, die op het hoogste amateurniveau uitkomt.
DOOR JACK VAN GELDER 19
