Jaarverslag van de AMSTERDAMSCHE FOOTBALL CLUB 1971/1972.
Mijne Heren,
Hiermede heb ik het genoegen U het jaarverslag te mogen geven over het
seizoen 1971/1972.
Alhoewel 'net er aanvankelijk niet naar uit zag, kreeg het afgelopen seizoen
een enerverend slot. Helaas in negatieve zin. Konden wij ons het vorig sei
zoen bijtijds in veiligheid stellen, dit jaar gebeurde dit in de allerlaatste
wedstrijd. Overigens vergoedden de andere elftallen veel het derde en zesde
kampioen, alsmede de junioren A-l en A-3.
Liefst 8 wedstrijden werden met de oneven goal verloren. Waarmede niet gezegd
is, dat alleen pech ons dit seizoen parten speelden. Verschillende wedstrijden
werden inderdaad gewoon door slecht spel verloren. Merkwaardig genoeg behaal
den wij zowel tegen UITHOORN als S.D.W. de volle vier punten. Een beslissings
wedstrijd tegen onze Zaanse vrienden van Z.l/.V. heeft er zelfs nog in gezeten.
Overigens zou dit een reprise geweest kunnen zijn van de wedstrijd, welke wij
24 jaar geleden op het terrein van de K.H.F.C. tegen hen speelden. Weet U nog
wel 9 - 1 (met 7 goals van Dick Disselkoen).
De competitie had een zeer voorspoedig verloop. Begonnen op 12 september en
de laatste wedstrijd reeds op 9 april. Slechts vijf keer werd het amateur
voetbal afgelast.
Kampioen in onze afdeling werd tenslotte ELINKUIDK, zij het mede door de genoeg
zaam bekende affaire O.V.V.O., waardoor deze vereniging een aantal punten in
mindering kreeg opgelegd. Z.U.V/. en ZANDVOORTMEEUWEN zullen het volgend seizoen
trachten een rentree in de Ie klasse te bewerkstelligen.
In tegenstelling tot voorgaande jaren valt er over ons tweede slechts gunstig
nieuws te vermelden. Op 5 september verbaasden zij vriend en vijand door met
een klinkende 5-2 overwinning op HAARLEM 3 van start te gaan. Hier en daar een
beetje meer geluk en een kampioenschap was niet onmogelijk geweest. Uiteindelijk
moesten zij slechts 2 clubs voor laten gaan, waaronder "eeuwig" kampioen
VOLENDAM 3.
Binnen 2 jaar heroverde ons derde het verloren gegane terrein. Met ruime voor
sprong werden zij kampioen en keren weer terug in de vertrouwde omgeving van de
reserve 2e klasse. Ware hulde aan Bob van Wattingen en zijn spelers 1
De in onze vereniging niet onbekende kreet van "de kans in eigen hand" is
geruime tijd van toepassing geweest op het vierde elftal. Slechts êên punt
kwamen zij tekort voor het kampioenschap. Niettemin kunnen zij op een zeer
geslaagd seizoen terug zien.
