wedstrijden voor AFC's eerste
elftal gespeeld, maar het nooit
bijgehouden. Omdat de
concurrentie groot was in de
voorhoede met spelers als Kemna,
Röhrig, Slaap, Husers, De Waal,
Prins en Bouwhuis, werd Gehring
in de beginjaren onregelmatig
opgesteld. Als sportieve
hoogtepunten uit zijn rijke
voetbalcarrière noemt hij de
kampioenschappen in 1967 en
1969 in de eerste klasse A, het
behalen van het hoofdklasseschap
in 1974 en de diverse periode-
titels, die behaald werden in de
hoofdklasse. Kees maakte die
periode-titels mee als speler, als
teamleider van het eerste elftal en
later als bestuurslid. Ook de
benoeming tot speler van het
seizoen 1976 herinnert Gehring
zich met plezier.
Kees zegt geen sportieve
dieptepunten te hebben
meegemaakt. Wel ervaart hij het als
een dieptepunten een groot verlies
als, met name, jonge clubgenoten
komen te overlijden. Hij noemt
mannen als Frans Kat, Peter van der
Valk en Henne Boskamp. 'Jongens,
waar ik zelf mee gevoetbald heb en
goede vrienden waren geworden.'
Nagezin, familie en zaak neemt AFC
de grootste plaats in Gehrings leven
in. Hierbij gesterkt en gesteund
door echtgenote Sylvia. Een echte
voetballiefhebster. Het valt dan ook
niet te verbazen, dat zonen Robert
en Bobby, die het voetballen als het
ware met de paplepel ingegoten
kregen, tot talentvolle voetballers
zijn uitgegroeid.
Voor Kees Gehring waren grote
momenten: de laatste wedstrijd van
het seizoen 81 -82 tegen EDO voor
het behoud van het hoofdklasse
schap. Kees hierover: 'Dat was
tevens mijn laatste wedstrijd in het
eerste team van AFC. Drie minuten
voortijd maakte Henny Kottmann
zijn, later zo beroemd geworden,
doelpunt, waardoor AFC voor de
hoogste klasse behouden bleef. Een
andere gelukkige herinnering als
bestuurslid was de wedstrijd tegen
UVS in 1989, de laatste wedstrijd
waarin de winnaar behouden bleef.
Mike van Eijk scoorde kort voor het
einde het beslissende doelpunt. Ik
zie nog de toen 80-jarige Otto van
Rijn van blijdschap een luchtsprong
van zo'n twee meter maken'.
Gehring ervaart, nu pratend als
bestuurslid technische zaken nadat
hij 9 jaar vice-voorzitter was van
AFC, als een hoogtepunt in zijn
bestuurswerk de realisatie van de
groep AFC-vriendelijke bedrijven
(1986) en de oprichting van de
supportersclub The Reds 1993).
Twee clubmijlpalen, waarbij hij een
zeer belangrijke rol speelde. Over
de rol van AFC in iemands leven
meent hij: 'Nieuwe spelers houd ik
altijd voor, dat wanneer zij veel voor
AFC gaan betekenen, AFC ook voor
hen veel kan betekenen'. Behoud
van eigen identiteit en tradities, een
unieke plaats in de sport-en
voetbalwereld en een zo hoog
mogelijke plaats voor alle elftallen
zijn de wensen voor de toekomst,
die Kees Gehring koestert.
BEPALENDE BESTUURDER
Eindstand:
Elinkwijk
26
15
10
1
40
54-27
DWV
26
14
9
3
37
41-23
RCH
26
10
11
5
31
32-26
DHC
26
1 1
8
7
30
39-26
Xerxes
26
8
13
5
29
34-30
Unitas
26
7
11
8
25
38-41
Hilversum
26
8
7
11
23
29-33
RVC
26
8
7
11
23
28-33
Zeeburgia
26
8
6
12
22
35-41
VUC
26
4
14
8
22
25-35
EDO
26
5
11
10
21
38-46
AFC
26
6
9
1 1
21
33-41
Neptunus
26
4
13
9
21
17-26
De Musschen
26
5
9
12
19
22-41
Eindstand degradatiecompetitie
EDO 2 110 3 3-1
AFC 2 0 2 0 2 l-l
Neptunus 2 0 1 I I 1-3
De A-selectie bestond uit:
Eric van Aken, Hans Bergsma, Henk Bijlsma, Pim
van Dord, Kees Gehring, Edwin Geluk, Lloyd
Headley, Pol Houtkamp, Hans Hulst, Theo Husers,
Raymond Kick, Henny Kottmann, Milco
Lambrecht, Benno Leeser, Wendel van
Leeuwarden, Eddy Meyer, Fred ten Nijenhuis, John
Parsser, Bas Rachman, Ernst Seunke, Tycho
Sulsters, Cees Thomas, Martin Verburg
Trainer: Doby Peters
Leider: Sal van Gelder
Verzorger: Ko Grosze Nipper
Gespeelde wedstrijden:
De Musschen - AFC
AFC - Unitas
DHC-AFC
Elinkwijk - AFC
AFC - RCH
AFC-VUC
Xerxes - AFC
AFC - Hilversum
DWV-AFC
AFC - EDO
AFC - De Musschen
Unitas - AFC
AFC - RVC
Neptunus AFC
AFC-DHC
Zeeburgia - AFC
AFC - Elinkwijk
VUC - AFC
AFC - Neptunus
RCH-AFC
AFC - Xerxes
Hilversum - AFC
AFC - DWV
RVC-AFC
AFC - Zeeburgia
EDO-AFC
2-0
2-2
l-l
1-0
3-1
4-5
2-3
l-l
3-1
1-0
0-1
SEIZOENSRESULTAAT AFC I
163