EDWIN GELUK:
ACTIEF ALS SPELER
EN ALS OFFICIAL
BEPALENDE BESTUURDER
moment aan het einde van het
seizoen 79-80, dat hij tot speler-
van-het-seizoen werd benoemd.
Afgezaagd noemt Edwin het
moment in 1962, toen het nieuwe
clubhuis werd geopend, dat hij
samen met twee leeftijdsgenootjes
van ACC en AFC op het podium
stond. Edwin was toen koud tien
jaar. De foto van dit moment werd
later talloze keren bejubeld, omdat
de plaat de eenheidsgedachte
tussen de moederclub en haar
dochterverenigingen uitdroeg.
AFC is voor Geluk, wiens nu
overleden vader Chris, ook een
succesvol eerste-elftalspeler was,
een vriendenclub. Waarin hij
samen met zijn levenspartner Betty
van de Heuvel graag verkeert. Het
was ook Edwin's vader, die zijn
zoon al in 1961 lid van AFC maakte,
hoewel de kleine Geluk toen pas
negen jaar jong was. Voor zijn
functie als tweede penningmeester
was Edwin nog actief als
pupillenleider (de Gorilla's, omdat
de teams genoemd werden naar
een dier, dat dezelfde voorletter
had als de teamleider). 'Verder',
zoals hij zelf wat afstandelijk
opmerkt,' speelde ik diverse
andere kleine rolletjes in de club,
van suppoost tot trainer. Edwin
Geluk wil niet onvermeld laten, dat
hij als bestuurslid gevraagd werd.
Dat ervaart hij wel als een eer.
Voor Edwin Geluk (43) bestaat het
AFC-leven eigenlijk uit twee delen.
Speler en official. Het voetballende
aspect van zijn lidmaatschap lijkt het
belangrijkste. Tot dusver althans.
Hij speelde niet minder dan 259
officiële wedstrijden in AFC's
eerste team. Vriendschappelijke
wedstrijden en toernooien dus niet
meegerekend. Eerste wedstrijd op
22 november 1970 als invaller uit
tegen Hollandia, laatste wedstrijd
op 20 mei 1982 thuis tegen Zeebur-
gia. Een imponerende loopbaan.
Hoogtepunten zat natuurlijk voor
Edwin Geluk. Hij vertelt er over: 'In
feite dieptepunten, omdat het in de
beide herinneringen, die ik noem,
om redding van degradatie ging.
Dat was op 15 mei 1975 de
beslissingswedstrijd om degradatie
tegen De Spartaan, die wij met 6-0
wonnen. Dat was ook een jaar
later, op 13 mei 1976, de laatste
competitiewedstrijd uit tegen UVS,
die wij moesten winnen om niet te
degraderen. We wonnen gelukkig
met 4-1Geluk, vanaf 1990 tweede
penningmeester van AFC,
herinnert zich ook een prestatie
waar het niet om redding-van-het-
vege-lijf ging. Dat was het seizoen
76-77, waarin AFC tweede werd
en de eerste de beste periode-titel
pakte, die dat seizoen door de
KNVB in het leven was geroepen.
Edwins entree in AFC's hoogste
Chris Geluk, getekend door Bob Uschi.
team ging snel. Twee weken nadat
hij in november 1970 als invaller
debuteerde, viel hij in voor Jaap
Draaisma, die enkele dagen
tevoren geblesseerd was geraakt.
Dat was een oefenwedstrijd tegen
Energia. Vanaf dat moment bleef
Geluk in de hoogste ploeg. Met
plezier denkt hij terug aan het
