voorafgaande twee kampioenschappen in de 1e Klas B waren gepromo veerd. Maar in 1921 degradeerden wij (de degradatie-wedstrijden waren toen juist afgeschaft) naar de Overgangsklasse. Ook daar konden wij het niet redden en weer automatisch duikelden wij naar de 2e klasse. We schreven toen 1922. Met recht sprak men van een debacle. Men heeft ons toen beleidsfouten verweten. Natuurlijk zullen die achteraf bezien ook wel zijn gemaakt. December 1920 hadden we het oude vertrouwde veld in Watergraafsmeer verlaten en waren naar het nieuwe, mooie complex aan de Zuidelijke Wan delweg verhuisd. Grote financiële verplichtingen waren aangegaan, waarbij uiteraard het behaalde 1ste Klasse-schap en de geplande uitbreiding-Zuid een rol speelden. Om zo gauw mogelijk van de schulden af te komen, werden de werkende leden en donateurs naar de open tribune verwezen, en de over dekte uitsluitend voor obligatiehouders, functionarissen, gasten en betalende toeschouwers gereserveerd. Dit bleek een ongelukkig besluit, want het was niet bevorderlijk voor de club-trouw als de leden bij slecht weer in de regen zaten, met een lege overdekte tribune tegenover zich. Het heeft gelukkig niet lang geduurd. Naast deze psychologische misgreep, die wellicht ook op het spelpeil, gepaard met verloop van spelers invloed heeft gehad, kwam de desillusie, dat Plan Zuid niet in dat tempo werd uitgevoerd, hetwelk bij onze verhuizing verwacht werd. Beloofde verbindingen bleven daardoor ook uit. Taxi's en privé-auto's waren toen nog een zeldzaamheid. Er was geen ,,cantine" waar men met de spelers nog gezellig kon nabomen. ledereen zocht na afloop een goed heenkomen naar de door hem en zijn vrienden geprefereerde buurtcafé's aan de Amstelveense- of Koninginneweg. De banden werden steeds losser. Maar genoeg hierover. We waren dus bij het begin van de periode 1920-1925 in een uiterst gevaarlijke situatie geraakt. Wanneer we naar het einde daarvan kijken, dan kunnen we per saldo tevreden zijn. We hebben ons er redelijk doorheen geworsteld. De kern bleek voldoende sterk en gezond te zijn, om niet bij de pakken te blijven neerzitten, d.w.z. genoegen ermee te nemen, dat het oude A.F.C. een ondergeschikte rol op de voetbal velden speelde, doch het devies huldigde: „Eerst voetballen, dan komt de lol vanzelf." „Hier is de Schakel, die komt binden de oude club aan de oude vrinden" dichtte Nico Holtzappel bij het verschijnen van de A.F.C.-Schakel, welke 44

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Jubileumboeken | 1970 | | pagina 52