De oudere A.F.C.-ers begrijpen wellicht al, waar ik naar toe wil. De „moord en brandbuurt". Praktisch geheel domein van het oude D.W.S.. D.W.S., met zijn vele markante en vriendelijke figuren. Daar had je Toon Meijers, dan de „looie", daar had je Harmen Dijkstra, Bertus Caldenhoven, Jan van Stokken en zovelen meer. D.W.S. en min of meer óók H.B.S. was onze visgabber. Met diep ontzag voor de overtuigende manier, waarop zij ontzagwekkende hoeveel heden vis uit het water wisten te hengelen, door ons genoemd: „De Woeste Stekel". Met deze open en fijne Mokummers beleefden velen onzer Gouden Dagen, welke de Amstelstad ons soms zo gul kan schenken. Van die dagen, dat je met je neus gedrukt werd op de ware betekenis van de woordjes „good sport" en „friendship". Want mensen zonder vrienden leven maar half. Dat drukte eens een D.W.S.-er in zijn speech te midder nacht zo kernachtig uit: „Je verliest je vrienden net zo snel als je tanden. Je hebt tenslotte wel geen pijn meer, maar óók geen tanden!" Kampioenschap van Nederland. - Cruijff heeft het moeilijk tegen drie tegenstan ders van Sportclub Enschede. (1 juni 1969. Uitslag 0—0). ■*-«« - 'T 145

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Jubileumboeken | 1970 | | pagina 153