De oudere A.F.C.-ers begrijpen wellicht al, waar ik naar toe wil. De „moord
en brandbuurt". Praktisch geheel domein van het oude D.W.S.. D.W.S., met
zijn vele markante en vriendelijke figuren. Daar had je Toon Meijers, dan de
„looie", daar had je Harmen Dijkstra, Bertus Caldenhoven, Jan van Stokken
en zovelen meer.
D.W.S. en min of meer óók H.B.S. was onze visgabber. Met diep
ontzag voor de overtuigende manier, waarop zij ontzagwekkende hoeveel
heden vis uit het water wisten te hengelen, door ons genoemd: „De Woeste
Stekel". Met deze open en fijne Mokummers beleefden velen onzer Gouden
Dagen, welke de Amstelstad ons soms zo gul kan schenken.
Van die dagen, dat je met je neus gedrukt werd op de ware betekenis van
de woordjes „good sport" en „friendship". Want mensen zonder vrienden
leven maar half. Dat drukte eens een D.W.S.-er in zijn speech te midder
nacht zo kernachtig uit: „Je verliest je vrienden net zo snel als je tanden.
Je hebt tenslotte wel geen pijn meer, maar óók geen tanden!"
Kampioenschap van Nederland. - Cruijff
heeft het moeilijk tegen drie tegenstan
ders van Sportclub Enschede. (1 juni
1969. Uitslag 0—0).
■*-«« -
'T
145