inclusief de Zaterdag-elftallen, de veteranen en de welpen hadden wij het afgelopen seizoen bijna vijftig elftallen. Nu zit de moeilijkheid in de zondag. Van de vijf velden kunnen wij eigenlijk, aangezien A.S.V./Arsenal onze onderhuurder is, maar drie en een half veld reëel bespelen. Dat is bij de verhuizing overeengekomen en toen was de bedoeling dat Arsenal in 1964 terreinen zou krijgen aan de Amsteldijk. Dit is niet doorgegaan en sportief gesproken is dit juist bijzonder ongunstig voor onze onder huurder, want een club trekt niet als zij bij een ander moet spelen. Tot ons leedwezen is Arsenal aan het einde van het vorige seizoen naar de afdeling gedegradeerd en dus moet het tweede elftal ook degraderen. Maar eigen lijk is het tweede van Arsenal dubbel gedegradeerd, want die ploeg stond ook onderaan. Het is dus voor Arsenal een levensbelang om zo spoedig mogelijk een eigen huis te krijgen en wij hopen van harte dat de Amstel- veense plannen voor haar kunnen worden gerealiseerd. Maar óók voor A.F.C. De Bond heeft uitgerekend dat men op één veld vijf en een half elftal kan laten spelen. Een eenvoudig rekensommetje leert dat wij dus ruimte hebben voor ongeveer twintig elftallen, maar in de Zondagcom- A.F.C. (Kampioen Eerste Kiasse A) in Middelburg (1967) voor de beslissende wedstrijd om het landskampioenschap. Staande van links naar rechts: Röhrig, Seunke, Lonnée, Huisman, Tak, Van Til; knielend van links naar rechts: Kemna, Kuikens, Draaisma, v. d. Bor, Slaap. 124

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Jubileumboeken | 1970 | | pagina 132