inclusief de Zaterdag-elftallen, de veteranen en de welpen hadden wij
het afgelopen seizoen bijna vijftig elftallen. Nu zit de moeilijkheid in de
zondag. Van de vijf velden kunnen wij eigenlijk, aangezien A.S.V./Arsenal
onze onderhuurder is, maar drie en een half veld reëel bespelen. Dat
is bij de verhuizing overeengekomen en toen was de bedoeling dat Arsenal
in 1964 terreinen zou krijgen aan de Amsteldijk. Dit is niet doorgegaan
en sportief gesproken is dit juist bijzonder ongunstig voor onze onder
huurder, want een club trekt niet als zij bij een ander moet spelen. Tot ons
leedwezen is Arsenal aan het einde van het vorige seizoen naar de afdeling
gedegradeerd en dus moet het tweede elftal ook degraderen. Maar eigen
lijk is het tweede van Arsenal dubbel gedegradeerd, want die ploeg stond
ook onderaan. Het is dus voor Arsenal een levensbelang om zo spoedig
mogelijk een eigen huis te krijgen en wij hopen van harte dat de Amstel-
veense plannen voor haar kunnen worden gerealiseerd. Maar óók voor
A.F.C. De Bond heeft uitgerekend dat men op één veld vijf en een half
elftal kan laten spelen. Een eenvoudig rekensommetje leert dat wij dus
ruimte hebben voor ongeveer twintig elftallen, maar in de Zondagcom-
A.F.C. (Kampioen Eerste Kiasse A) in
Middelburg (1967) voor de beslissende
wedstrijd om het landskampioenschap.
Staande van links naar rechts: Röhrig,
Seunke, Lonnée, Huisman, Tak, Van Til;
knielend van links naar rechts:
Kemna, Kuikens, Draaisma, v. d. Bor,
Slaap.
124