tweede helft stonden wij achter met 03 en het werd zo waar nog gelijk.
Toen wist ik al wat de praatjes over het luchthartige A.F.C waard waren:
als je het laatste half uur van 03 naar 33 gaat dan heeft zo'n ploeg
heus wel inzet. Wim Bouhuis en Rocus Hoogendoorn waren mijn grote
steunpilaren. Zij brachten de strijdlust in de ploeg, die daardoor ook de
training beter ging volgen. In Cor Kerker als voorzitter Elftal Commissie
heeft A.F.C. een geweldige kracht. Hij zet zich voor honderd procent in,
de persoonlijke belangen van de spelers wegen bij hem zeer zwaar. Hij
weet, hoe hij een jongen uit de put moet halen als die privé moeilijkheden
heeft, maar hij kan ook strak de puntjes op de i zetten als er iets mis gaat.
Ongeveer op de helft van dat seizoen dacht ik: verdorie, het gaat die
ploeg kan kampioen worden. Henne Boskamp, die toen aanvoerder was,
heeft een groot aandeel in dit succes gehad want hij smeedde dit elftal
tot een hechte vrienden-ploeg, die zich tot het uiterste gaf. Wij zijn niet
alleen op techniek eerste klasser geworden, maar zeker ook op enthou-
A.F.C. Kampioen eerste Klasse A,
9 juni 1963 na 2O tegen O.S.V.
Bovenste rij v.i.n.r.:
Henk van Dam, Rolf Leeser (grensr.),
Ton v. d. Valk (E. C.), Jan Steensma
(vice-voorz.), Ton van Straaten, Henk
Teiwes, Jaap Draaisma, Nico van Til,
Elbert Tak, Frans Kat, Kees den Braven,
Kees Bouwens, Jo Hurwits (Ie penn. m.),
jan van Dijk (le secr.) en Gerard van
Dijk (trainer).
Onderste rij v.i.n.r.:
Hubert Briedé (res.), Ben Roode, Simon
Kraaipoel, Jos Kemna, Rob Duis, Rob
Brouwer, Cor Kerker (E.C.), Fred van
Soomeren (2e secr.) en Rocus
Hoogendoorn.
114
