Piets stopwatch
Sportieve en interne moeilijkheden
29
Toch kreeg aanvoerder Disselkoen
zijn verdiende beloning. Na een ze
nuwslopende eindspurt, waarbij dui
zenden Amsterdamse voetballiefheb
bers ons van de eerste tot de laatste
minuut aanmoedigden, eindigden wij
na 20 wedstrijden gelijk met Z.V.V.
op 13 punten, hetgeen dus wilde zeg
gen, dat A.F.C. uit de laatste zes
wedstrijden negen punten geboord
had.
De beslissingswedstrijd tegen
Z.V.V. op het aloude H.F.C.-terrein
aan de Spanjaardslaan bracht ons 'n
91 zege. Disselkoen, prachtig ge
steund door een zeer onzelfzuchtig
spelende Wally van Weelde en een
voortdurend stuwende Gerrie Stall-
mann boekte nu een heel wat pretti
ger record: Zéven doelpunten!
In de geleidelijk moeilijker wor
dende jaren na die champagne-jaren
vlak na de bevrijding zou een nieu
we aanvoerder eveneens blijk geven
in benarde omstandigheden de juiste
dichtwoorden te vinden. Dat deed
aanvoerder Kees Bouwens tijdens het
jaardiner op 18 Januari 1954, toen
hij aan het slot van een hartstochte
lijk beroep op éénheid in de club en
in het eerste elftal, de volgende zin
nen sprak:
JE hoort zo vaak de laatste tijd,
't Gaat mis met A.F.C.,
Dan rijst in mij een fel verzet
En denk ik, neen en NEE.
Het kan en mag niet,
Dat het werk
Van Schaf gaat zo te loor,
Komaan, wij jeugd van A.F.C.,
Vooruit, wij gaan er voor!
De uitroep van zijn voorganger
aanvoerder in een nieuwe versie ge
bracht, die ook weer stormen van
enthousiasme verwekte.
Die eenheid ik denk terug aan
dat jaar 1948'49, toen wij het
kampioenschap voor het grijpen had
den. A.F.C.blijkbaar van oordeel,
dat zij de medici onder haar leden
een soort levenspositie moest bieden
door ieder lid en iedere supporter tot
een zenuwpatiënt te maken, had in
die vorige jaren achtereenvolgens
kans gezien: de A.R.O.L.-Beker te
winnen, de hongerwinter te door
staan, kampioen te worden, door een
„eigen goal" van een der beste
A.F.C.-ers het kampioenschap op één
punt te missen en onderaan te ein
digen. Het was dus bijzonder aardig
het volgende jaar na 17 wedstrijden
een dergelijke voorsprong te hebben,
dat één punt uit drie wedstrijden vol
doende was om de titel te halen.
Maar de eerste van die drie wed
strijden, Velox „uit" bracht ons een
21 nederlaag na een 01 voor
sprong, tenietgedaan in de vijf minu
ten, die scheidsrechter van Breukeier
te lang liet spelen. Die „vijf minu
ten" hebben aanleiding gegeven tot
een daverende rel, waarbij wij ten
slotte aan het kortste einde trokken
in zittingen van Protestcommissies,
die mij sportief tot het huidige mo
ment niet voldaan hebben. Het werd
de in de hele voetbalwereld beruchte
zaak van „het tweede horloge" van
Van Breukelen, waarover Nico
Holtzappel de volgende sarcastische
limericks in de Schakel weggaf:
F.C. kon die tegenslag niet ver-
werken en zakte af. Waarom?
Was het incidenteel of symptoma
tisch? Er kwamen meer moeilijkhe
den. Sportieve: in de periode van
goud tot diamant is het tweede ge
zakt van Reserve Eerste Klasse naar
Reserve Derde Klasse, het derde en
vierde van de Reserve Tweede Klasse
eveneens naar de Reserve Derde
Klasse.
Financiële„De lel van Sonnevelt"
op 26 Mei 1946 bracht ons „on top",
maar sindsdien zijn wij zo achteruit-
geboerd, dat verleden jaar tot contri
butieverhoging moest worden overge
gaan.
Organisatorisch: Moeilijkheden in
't bestuur, in het eerste elftal, in de
technische leiding.
En bij het ingaan van ons dia
manten jaar valt de vergelijking met
ons gouden jaar ongunstig uit. Dis
sonanten in plaats van goede muziek
in onze club? Maar dan moeten wij,
geloof ik, wel even het betoog in het
oog houden, dat de Schakel in No
vember 1952 publiceerde:
„Bij een beoordeling van de situa
tie moet men wel in het oog houden,
dat zij in 1945 dus sinds 1943,
want in de hongerwinter 1944'45
is geen competitie gespeeld door
verschillende min of meer toevallige
oorzaken abnormaal hoog genoemd
kan worden.
piETS stopwatch ging ontijdig
stoppen,
De speeltijd kon dus niet meer
kloppen,
Discussies, Protest.
Na een maand komt in 't lest,
Een klok nummer twee op de
proppen.
pi ETS stopwatch bleek fout en
verraderlijk,
Dat is voor een referee soms
schadelijk
„Ik keek na een poosje
Op een ander horloge"
Zei Piet na een maand maar niet
dadelijk.
Tijdens de bezetting is het, hoe gek
het achteraf eigenlijk klinkt, de voet
balclubs en met name de voetbal
clubs uit de middenstand naar den
vleze gegaan. Stuk voor stuk vielen
alle mogelijke vermakelijkheden uit
alleen voetbal wist zich te handha
ven. De jongelui uit de kringen, die
ook nog ander amusement hebben
dan voetbal (van bal-masqué's, oh
wanhoop der trainers tot studenten
festijnen en zo) waren dus veel min
der in de „verleiding" om voor een
goede lichaamsconditie schadelijke
stoute grapjes uit te halen. De ver
sobering leidde tot matigheid op elk
gebied en het is dus geen wonder,
dat juist clubs als H.V.V., H.F.C. en
A.F.C. in die jaren opmerkelijke suc
cessen boekten.
Een tweede oorlogsfactor was, dat
de jongelui zich bij tien- en honderd
tallen aanmeldden. De bezetter liqui
deerde in zijn minderwaardigheids
complex alle mogelijke bonden en
verenigingen. Jeugdbonden, padvin
derij, hoe het ook heten mocht, alles
viel ten offer aan de liquiderings-
woede der Duitsers, maar voetbal
bleef ongemoeid. Teneinde nu te
voorkomen, dat zij gedwongen zou
den worden om zich bij de N.S.B.-
jeugdverenigingen aan te sluiten,
kwam er een rush naar de voetbal
clubs om altijd te kunnen zeggen, dat
de jongens tóch aan jeugdwerk de-