-"Sir/a
Een tijdperk van grooten bloei
Kampioen Westelijke 2e Klasse
1 1
I
Onder de beste omstandigheden werden de terreinen aan den Midden
weg in gebruik genomen. Spottenderwijze werd „Goed Genoeg" wel eens
vervormd tot „Genoeg te Goed", maar dit was wel een beetje bezijden de
waarheid, want de populariteit van A.F.C. nam zóó toe, dat er voor dien
tijd heel behoorlijke recettes gemaakt werden.
19061907 begon al dadelijk zéér behoorlijk, daar opnieuw de zilveren
lauwerkrans in Zutfen veroverd werd. Verder behaalde het tweede elftal
zijn eerste kampioenschap en niet alleen, dat ons eerste in een uiterst
zware competitie de 2de plaats met minimum verschil achter Achilles
bezette, A.F.C. won tevens voor de eerste maal het gouden kruis. Ziet hier
de competitiestand:
Achilles (R.)
12
9
1
2
19
33—21
A.F.C.
12
8
1
3
17
32—18
U.V.V.
12
5
2
5
12
39—27
Voorwaarts
12
4
3
5
11
30—26
Celeritas
12
4
2
6
10
26—30
A.W.
12
4
O
6
10
24—37
R.A.P.
12
2
1
9
5
21—46
Uit dezen stand kan men meteen afleiden,
waarom A.F.C. steeds in groei en bloei toe
nam. Ge ziet, dat R.A.P., het oude, roemruchte
R.A.P. hopeloos onderaan bengelde. Ajax was
nog in haar opkomst, Rlauw-Wit was nog
vrijwel onbekendHet Amsterdamsche
publiek zag in A.F.C. de vereeniging, die
Amsterdam weer een eereplaats in de voetbal
wereld zou doen innemen. Het prachtige elftal,
Tiet een Togneri, Huese, van Klaveren, Heiwig et.q. moest bereiken, wat R.A.P. in de negentiger jaren bereikt had.
Het stroomde naar den Middenweg als A.F.C. speelde. Honderden gingen mee naar buiten. Onze club
nam een positie in de voetbalwereld in, die slechts vergeleken kan worden met die van Ajax van 1916 1919
of dié van Sparta in haar kampioensjaren.
1907—1908 bracht adembenemenden strijd tusschen Achilles en A.F.C., die in het voordeel van Achilles
werd beslist door iets beter doelgemiddelde, het-
geen toen nog doorslaggevend was. Het goal- Achilles
gemiddelde van Achilles was 2.47, van A.F.C.... I \.F.C.
12
12
18
18
47—19
34—15
Toen kwam het seizoen 19081909.
Dit schitterende seizoen, waarin Concordia en Achilles den strijd langen tijd volhielden, doch tenslotte
het tempo van A.F.C. niet konden volhouden, werd besloten met een 51 overwinning op de blauw-gele Vol
harding-spelers en in triomf werd het kampioens-elftal naar Het Rechthuis gebracht.
„De Meer" was dol van vreugde; langs den Middenweg werd druk gevlagd en honderden stonden onze
spelers toe te juichen. Maar, de weg naar promotie was in die dagen niet makkelijk, allereerst moest men
kampioen van de geheele tweede klasse worden, wilde men nummer laatst uit de eerste klas kunnen ontmoeten.
Twee onvergetelijke, spannende wedstrijden tegen V.O.C. volgden en dank zij een 20 en een 22
waren we kampioen van de geheele westelijke tweede klasse. Sportief Amsterdam stond op z'n kop, eindelijk
zou dan weer een Amsterdamsche club eerste klas worden; na de debacle van R.A.P. en Volharding zou dan
toch weer de hoofdstad een rol gaan spelen in eerste klasse voetbal.
De Zondag, volgende op het behalen van het kampioenschap, trokken we, vergezeld van een enorm
aantal aanhangers „zelfs eenige dames", schrijft de toenmalige chroniqueur naar de sleutelstad, om
het zwakke Ajax te bevechtenNa tien minuten stonden we met 3—0 achter en tenislotte konden we met
een smadelijke 04 naar de kille boorden van den Amst el terugkeeren.
Doch er restte nog een return-match, en zeker 4000 menschen trokken naar den Middenweg; wonnen
we, dan behielden we onze kans verloren we of speelden we gelijk, dan bleven we tweede klas.
En die wedstrijd is tot een der meest tragische geworden, die ons eerste elftal ooit gespeeld heeft.
Dank zij Togneri kwamen we met 10 voor en hoe er gejuicht en gejubeld werd, alleen zij, die dezen
gedenkwaardigen kamp gezien hebben, kunnen er over meepraten. „We hebben 'm" was de algemeene
opinie, totdat, bij een Leidschen aanval, Jan Rlanken, die zoovele malen ons heiligdom kranig bewaakt had,
onnoodig uitliep en de bal tergend kalm in
ons verlaten doel rolde. Het was 11 en het
bleef 11, wat heel erg was, want bij de meest
sappige hands, die ooit op een voetbalveld
gemaakt is, snoot scheidsrechter Tromp z'n
neus. A.F.C. bleef tweede klasser.
Het kampioenschap was door A.F.C., dat
toentertijd zeker een der sterkste clubelftallen
van het Westen in het veld bracht, behaald
met de volgende cijfers:
A.F.C.
16
12
2
2
26
69—21
Concordia
16
9
5
2
23
62—38
Achilles (R.)
16
10
2
4
22
51—27
V.V.A.
16
6
5
5
17
29—31
Allen Weerbaar
16
7
3
6
17
38—38
Volharding
16
5
1
10
11
36—41
D.V.V.
16
4
2
10
10
30—50
U.V.V.
16
3
3
10
9
37—64
D.V.S.
16
4
1
11
9
24—57