geprezen letterkundig werk kon evenmin
weerstand bieden aan dertig onverbiddelijke
jaren, en wie weet of onze kinderen nog aan
dacht zullen schenken aan boeken die onze
bewondering wegdragen. Maar evenals er
boeken zijn, die bij hun verschijnen al haast
klassiek zijn, zoo vindt men bij de Pickles
bladzijden, waarvan de tijd de waarde slechts
zal kunnen verhoogen. Wat spreekt men
toch in de laatste jaren van een nieuw genre
van biographie, de „Vie romancée"? Onze
ouwe Pickles zijn niet anders! Want een
léven, dat ons daarin voor oogen getooverd
wordt! Van week tot week kunnen wij de
wederwaardigheden van onze voorgangers
volgen. En geen roman kan spannender,
meeslepender, lyrischer, of realistischer zijn
dan sommige passages waar groote gebeur
tenissen werden voorvoeld of achterna
werden besproken. Ja, natuurlijk weten wij
nu, hoe het toen afgeloopen is; maar ieder
een heeft wel eens een boek. waarvan toch
alleen maar „het verhaaltje" hem interes
seerde, meermalen gelezen en herlezen. Of
schoon hij daar ook van wist hoe het af zou
loopen. Dat pleit voor het boek. Zoo is er
ook geen beter bewijs voor het intense leven,
dat uit sommige Pickles-bladzijden spreekt,
dan de spanning, waarmee wij ze nu nog
lezen.
Het hoogtepunt wordt wel bereikt daar,
waar we het eind van seizoen 19081909
naderen. We voelen het aankomen, A.F.C.
staat bovenaan; alleen Volharding moet nog
geslagen. Dat gebeurt met 51. Een geest
driftig verslag begroet het afdeelingskam-
pioenschap. Nu de andere kampioen. Dat
was V.O.C. Lees het relaas van dien eersten
wedstrijd! 't Is of je d'r weer bij zit, of je
weer die zenuwachtige maar toch heerlijke
oogenblikken meemaakt; je hóórt het gebrul
na elk der twee goals en het onbeschrijf
lijk gejuich na afloop, als we met 20
winnen. De retourwedstrijd in Rotterdam
is haast adembenemend; een geijken stand
die met de moed der wanhoop wordt ver
dedigd. Kroop ooit de tijd langzamer! Dan
knalt het enthousiasme los, als het fluitje
gaat, en de ontroering wordt velen suppor
ters te machtig. Zooals Eedje van Buren dat
beschreef is het journalistiek, die de Kunst
dicht nadert! Maar danEen bittere
reactie", heet het in de Pickles. De eerste
promotie wedstrijd wordt met 40 verloren
van AjaxLeiden. Uit de dan volgende
bladzijden kan je zien, dat heel A.F.C. zich
roert, om de tweede wedstrijd beter te laten
afloopen. Aandoenlijk is haast de gefor-
ceerd-opgewekte toon van een „Aan
sporing" door Schaf, waar je de ongerustheid
tusschen de regels door leest. Maar niets
baat. De illusie vervliegt in rook. heet het
in het volgend verslag, en dan klap je maar
gauw het boek met een zucht dicht, zonder
verder te lezen. „De rest is toch niet aardig
meer".
Dit is slechts een voorbeeld uit velen,
want zulke passages zijn legio. En dat geeft
juist de groote waarde aan die oude, ver
geelde, gescheurde en smerige boeken. Dit
is een onuitputtelijke bron van club-liefde en
-geestdrift. Wie hierin leest, voelt een rilling
van enthousiasme door z'n lichaam varen.
Als hij door z'n spel iets voor zijn club zou
kunnen doen, zou hij spelen, zooals hij het
nog nooit gedaan heeft! En daarom is de
beste wensch voor de „Schakel dat zij
steeds een zelfde geest mag ademen, dezelfde
geestdrift mag opwekken en een zelfde uit
werking mag hebben als haar, nu zoo ver
smade en vergeten, voorganger „De Pickles".
J. N. HOLTZAPPEL.
A. F. C. in ^Straatsburg.
Kampioensboottocht (A.F.C. II en III) naar Hoorn.
A.F.C.-ers, begunstigt onze adverteerders!
34
